bir jenerasyon harry potter ile büyüdü. şöyle bir serinin filmografisine baktığımızda hayatımızın 10 yılı boyunca bizimle beraber olduğunu söyleyebiliriz. **
sözlükteki harry potter entrylerini biraz karıştıranlar, harry potter serisine ne derecede obsesiflikle bağlı olduğumu bilir biraz. bu yüzden filmi yorumlarken zorluk çekiyorum, sık sık flashbackler yaşıyorum.
fazla uzatmayayım... film zaten kitabın ikinci bölümünün uyarlaması olduğundan bu kadar aksiyon ve görsellik içermesi beni pek şaşırtmadı. filmi imax ve 3d eşliğinde izledim. imax olması kesinlikle seyir keyfini arttırdı ama 3d olması pek bir şeyi değiştirmiyordu. arada bir 3d olduğu belli olsun düşüncesiyle üstümüze gelen parçacıklar falan vardı.
kitapla çelişen birkaç kısım vardı yine. basit detaylardan bahsetmiyorum tabi. neville'in luna'dan hoşlandığını söylediği sahnede muhtemelen kitabı okumamış seyirciler ilerde ikisinin evlendiğini falan düşünmüştür ancak öyle bir durum yok. luna kendi kafasından bir eleman bulup dünyayı falan geziyor, neville de hogwarts'ta profesörlük yapmaya başlıyordu.
filmdeki tek kusur voldemort'un harry öldükten sonra gösterdiği yavşakça tavırlardı. kitapta da hafif bir sevinç durumunda olduğunu anlayabiliyorduk ama böylesine bir yavşaklık yoktu. arkadan müzik versek göbek atacaktı ibne.
dedim ya... kafamda tasarladığım çok şey var ama yazamıyorum.
