sarhoştum. odama doğru yürüdüm. dolunay vardı new orleans'da. bir süre yürüdüm ve yaşlar akmaya başladı. ay ışığında bir gözyaşı seli. sonra kesildi, yaşların yüzümde kuruduklarını hissedebiliyordum. cildim geriliyordu. odama girdiğimde ışığı yakmadım ayakkabılarımı ve çoraplarımı çıkarıp yatağa bıraktım kendimi. elsie, harikulade zenci fahişem benim. ve uyudum. her şeye sinmiş hüznün içinden uyudum. uyandığımda ,şimdi sırada hangi kent var, diye geçirdim içimden. hangi iş? kalktım. çoraplarımı ve ayakkabılarımı giyip bir şişe şarap almaya çıktım iyi görünmüyordu sokaklar. genellikle görünmezler. insanlar ve fareler tarafından planlanmışlardı sanki ve siz onlarda yaşamak ya da ölmek zorundaydınız. ama bir dostumun bir keresinde bana dediği gibi, ''sana hiç bir şey vaat edilmedi, sözleşmen yok.''
