çoğu zaman doyasıya gülmekten daha tatmin edici olduğu tecrübelerle sabit eylem.
öylesine bir ağlamak ki;
gözlerinde yaş tükenesiye..
hıçkırıklara boğulasıya..
yastığı sıksan su çıkasıya..
halden dermandan düşesiye..
o denli bir acizlikle herşeye gücü yetene sığınmak, her saniyesinde o gücün seni sardığını iliklerine kadar hissetmek
ve o anlatılmaz huzur,
o bitmeyen ümit;
"beni duyuyor, şu çaresiz halimi an be an görüyor, beni benden iyi anlıyor, şu derdim için bana en hayırlı olanı verecektir.."
