Asıl Adı: Ebu Abdurrahman Ahmed b. Ali en-Nesai (Ölm. 303/915)
Hadis imamlarının en büyüklerinden biri ve Kütüb-i Sitte'nin 4'üncüsü sayılan Sünen en-Nesai'nin yazarıdır.
Çağının en büyük hadis bilgini kabul edilir. Mısır'da doğdu ve bu ülkede yetişip yaşadı, ömrünün son yıllarında, bazı hoşnutsuzluklar yüzünden ülkesini terkettiği ve şam veya Remle'de, Emeviler tarafından yapılan işkence ve eziyetler sonucu öldüğü kabul edilir. Hayata gözlerini yumduğu yer, tartışmalı olmakla birlikte, Emevi zulmünden çektikleri sonucu şehit olduğu, tartışmasız kabul edilmektedir. Bir rivayete göre de mezarı Mekke'dedir. Kaynaklar O'nun günaşırı oruç tuttuğunu ve dört karısı olduğunu da kaydederler.
Nesai'nin, Sünen'i dışınnda iki eseri daha vardır. Bunlardan biri Hz. Ali ve Ehlibeytin faziletlerinden bahseden el-Hasais olup 1308'de Kahire'de basılmıştır, ikincisi olan Kitab ez-Zuafa ise 1323'te Agra'da, 1325'te Allahabad'da basılmıştır.
Ölüm sebebi:
Bir gün O'nu evinden çıkartıp bir yere götürdüler ve şu soruyu sordular:
-Muaviye'nin faziletlerinden söz edecek misin?
-Muaviye hakkında bildiğim ve söyleyebileceğim tek şey, Hz. Peygamber'in O'nun hakkındaki şu sözüdür: 'Allah senin karnını doyurmasın'.''
Bunun üzerine Emeviler O'nun üstüne çullandı ve çağının en büyük hadis bilgini olarak nitelendirilen bu büyük insan, kasıklarına vurulan Emevi tekmeleri altında ruhunu teslim etti.
