şuursuzluğun şahikası bir film. hani türk sineması kendini bulmuştu, yükselişe geçmişti arka arkaya babam ve oğlum gibi kaliteli yapımlar vizyona giriyordu. ne oldu şöyle bir ocak ayına bakın ne kadar gerekszi film var salonlarda gösterildi. bu kendine dönüş falan değil kendini tekrar etmektir.
