2 bahar önce yaz aylarına yeni girilmiş. ben ve 4 arkadaşım tatil amaçlı bizim yazlığa gitmek için otobüse binmiş, hareket etmesini beklemekteyiz. akabinde gelişen diyaloglardır.
otobüse binen ve yaran adam: herkese hayırlı yolculuklar! Özellikle 23 numaralı koltukta oturan vatandaşa çok çok hayırlı yolculuklar!!
arkadaş1: Benim, teşekkür ederim de, niye?
obvya: Birazdan otobüse kaynanamı bindiricem. Allah sana ve yolculara kolaylık versin. [derken şirin suratlı bi teyzemiz zorda olsa otobüsün merdivenlerinden çıkarak gözümüzde belirir. ve yavaş adımlarla arkadaşımızın yanına doğru ilerler]
teyze: "merhabalar yavrum ben burda oturuyorum" der ve arkadaşın yanına oturur.
sonrasında otobüs hareket eder ve bize dilenen şansların teyzenin çok ama çook fazla konuşmasından olduğu anlaşılınır.
teyze: "gittik....geldik..götürdük vs vs." [arkadaşın suratına bakıyoruz arada gözler kapandı kapanıcak otobüse bineli 20 dakka olmuştur istanbul'dan çıkılmamıştır ama çıkıp çıkacağına pişman olmuş bir durumda dinlemektedir.]
teyzeyle arkadaş arkamızdaki koltukta tek taraflı muhabbetin dibine vurmuşlardır. öndeki 2 arkadaş ve biz bu durumu gülmekteyiz.. Saatler geçmiştir sanıyorum 2 - 2,5 saat sonra teyze bıkmadan usanmadın hala konuşmaktadır.
teyze: işte oraya giderken şöför frene bastı araba kaydıı durur gibi oldu kaydııı durur gibi oldu kaydıııı durur gibi oldu..
derken arkadaş ortamımızda çok mülayim ve suskun olan arkadaş2 önümüzdeki koltuktan arkaya hışımla dönerek:
a2: durdu mu, durmadı mı söyle be teyze!!
diyerekten haykırdı. bizi birden aldı bi gülme, zaten teyzeyle kendimizden geçmişizdir. krizlere girdik fakat sevgili teyzemiz, gülüşmelerimizi dinledikten sonra..
teyze: durdu evladım durdu.
diyerek konuşmasına kaldığı yerden tekrar başladı.Bizler uyuduk ama a1'in uyumadığını öğrendik, yazık oldu çocuğa..
