eski zamanlarda bir samsun yolculuğu, hemen şöförün arkasında oturuyorum arkamda yaşlı bi teyze var sürekli muavini çağırıyor evladım osmancık'a geldiğimizde bana haber ver olurmu diyor muavin tamam teyze diyor, aradan geçen her yarım saatte teyze muavini çağırıp evladım osmancık'a geldiğimizde bana haber ver diyor muavin daralmış şekilde tamam teyze diyor, neyse uykuya dalıyorum sabah gun ışıyor bir konuşma sesi ile uyanıyorum kaptan muavine kızıyor çünkü muavin uyumuş ve osmancık geçilmiştir teyzede bu arada uyku halinde, neyse şöför kavşaktan geri dönüyor ve 25 30 km geçtiği osmancık'a son sürat geri dönüyor osmancık'a geldiğimizde muavin teyzenin yanına gelerek
m-teyzecim kalk osmancık'a geldik diyor,
t-teyze muavine bakıp peki evladım bir bardak su getirirmisin diyor
m-muavin şaşırarak teyze inmeyecekmisin diyor
t-teyze hayır evladım ilaçlarımın saati osmancık'a denk geliyor ilaçlarımı içicem diyor
ben kahkaha atmamak için dilimi ısırıyorum
şöför muavine ana avrak söverek yola devam ediyor.
