film izledikten sonra, babama koşup bir bardak soğuk su getirdim, etkileyici film diye buna derim ben. daniel-day lewis ve pete postlethwaite ın coşturduğu, izlenince düşüncelere daldıran, kafa kurcalayıcı film. okuduklarıma göre sözlüğün de benim de favori sahnesi; giuseppe nin ölümünün ardından mahkumların ateşe verdikleri gazete parçalarını pencerelerden atma sahnesi. şahsen filmde ıra nın çok üstünkörü bir şekilde anlatılmış olmasını bir eksiklik olarak gördüm, sonuçta ıra mevzusu filmde ana konu olmasa da yinede filmin gerçekçiciliğiyle yakından alakalı bir durumdu. evet bu yaşıma kadar izlemediğime üzülüyorum bir de, onun dışında çok etkileyici bir film.
