bir babanın başına gelebilecek en kötü hadise. ahaha keko ya!
tarih: 3 e gidiyorum. hesap edin işte.
yer: bizim evin salonu. salon lan. yatak odası da değil.
o gece her zamanki gibi olaylı başlamıştı. babam bana azar kayıyor, kibarca " mına kodumun evladı gitsene yatağına" şeklinde uyarıyordu. babamla ilişkimiz arkadaş ilişkisini bile aşmıştı. çok samimiydik. ona olan saygımdan ötürü ters bir cevap vermek yerine "sensin lan mına kodumun evladı" şeklinde kibarca yaklaştım. bu duygusallık karşısında ikimizin de gözleri dolmuştu ki suratıma gelen tokatla sarsıldım. boynumu büküp çaresizce odamın yolunu tuttum.
babamı düşündüm. bu genç yaşında annemden ayrılmıştı. geçen hafta bize gelen hizmetçiyi düşündüm. ne iyi bir rustu. babam neden gittiği konusunda cevap vermedi bana. tüm bu düşünceler arasında uyuyakalmıştım.
gece su içmeye kalkmak istedim. dilim damağım kurumuştu. uyku sersemi odaya bir göz atayım derken o korkunç manzarayla karşılaştım. babam resmen önünde dergi, eli çükünde. offff. anlatamıyorum bile. o derece kötü bi manzaraydı. babam pantolonunu ayaklarının arasına indirdiğinden beni gördüğünde toparlanamamıştı. pantolonu ayaklarında öyle koşuşmaya başladı salonun ortasında. dergi önünde açık, babanızın pantolonu ayaklarında salonun ortasında koşuyor. ne acı bir manzaradır bu yarabbim. adam eli çükünde koşuşturuyor ortalıkta.
babam toparlandı. yanıma gelip beni teselli etti. eliyle başımı okşadığında küfrettim. gelmedi bi daha yanıma. banyoya giriyorum lan ben dedi. tamam dedim.
