saklanamayandır, muhakkak açığa çıkar. tektir, aynı anda birden fazla gerçeklik olmaz. saklanıp da ortaya çıkan gerçeklik öngörme yeteneği gelişkin insanlarda bir şaşırma etkisi yaratmaz ama bu insanlar saklanan gerçekler karşısına çıkınca yine de irkilebilir. bu olağandır. gerçeği bilmekle ya da öngörmekle benzemez birbirine gerçekle yüz yüze kalmak. gerçekle yüz yüze kalmak, bir başına kalmaktır yalanla. yalanlı yalnızlık olarak adlandırabiliriz bunu. her ne kadar erken karar verip yön değiştirse de insan bu etkiden kolay kurtulamayabilir. çünkü gerçeğin bu denli tesiri acıdır ve acı değdiği her hücrede tahribat yaratır. sayısız ihtarın havada kaldığına mı yanarsın yoksa artık gözünde büyüsü yiten ahir zamanın hiçliğine mi? belki de hiçbir şeye... yaralar sarılır sarılmasına, hayata tekrar çeki-düzen verilir ama işte izi kalır korkusu yüreğine işlenir. ve saklanan gerçeğin damakta bıraktığı zehirlenme vak'asına benzer geçmeyen kekremsi tat ve kusturmadığı halde midede mukim bulantı hissi bir ömür akılda kalır.
