"anlatmak yormuştu nazenin bedenimi anlaşılamamak ise en çok yüreğimi. sustuğu yerde anlaşılmaktı belli ki bütün derdi "
yoruyor, hiç tamamını anlatmış olmasan dahi öyle bir ağırlık ve angarya olan bir hali var ki.. bakıp anlayıveren olsa gözünün içine tümünü o anda biter. yüreğin yorgunluğu geçici olsa da bir başka yorgunluğa tahammül edemiyor insan.
canım dahi istemiyor. susunca anlaşılmayacağını bile bile çene yormaz ki insan.