iron maiden gibi bir efsanenin yaratabileceği en depresif albüm olmuştur. o klasik rock star havasından uzak ve dinleyici ile grup arasında samimi bir hava yaratan bir albümdür bu..
aslında dinleyici ve steve harris arasındaki samimiyetten bahsetmek daha doğru olacaktır. çünkü bu albüm steve harrisin yaşadığı psikolojik çöküntünün bir iz düşümüdür adeta...
öyle bir bunalımdır ki bu harris için çoğu kez ölmeyi düşümüştür bu dönemde, aynı zamanda bu bunalımı albümde o sadık maiden dinleyicisine itiraf etmektedir.
