kaç vampirin sonsuzluğa tahammülü var sanıyorsun? her şeyden önce, ölümsüzlük konusunda sefil düşüncelere sahipler. ölümsüzlük kazandıklarında hayatlarındaki bütün biçimlerin aynen sabitleşmesini, değişmemesini istiyorlar; hep aynı güvenilir şekilde yapılmış faytonlar, o dönemde kendilerine yakışan kesimde giysiler, öteden beri anlayıp değer verdikleri şekilde giyinen, konuşan insanlar. oysa aslında vampirin kendisi dışında her şey değişir; vampir dışındaki her şey sürekli çürümeye ve bozulmaya açıktır. kısa bir süre sonra, esnekliği olmayan zihin için, çoğu kez en esnek zihin için bile, bu ölümsüzlük, tamamen anlaşılmaz, değersiz şekil ve kişilerden oluşan bir tımarhanede hapis cezası haline gelir. vampir bir akşam uyanır ve belki de onlarca yıldır korktuğu şeyle karşılaşır; ne pahasına olursa olsun yaşamak istemediğini fark eder. ölümsüzlüğü kendisine cazip kılan yaşama biçimi, stili, yolu her neyse, artık dünya yüzünden silinmiş olduğunu kavrar. öldürme eylemi dışında umutsuzluktan kurtuluş vaat eden hiçbir şey olmamıştır. ve vampir ölmeye gider. artıklarını kimse bulamayacaktır. kimse nereye gittiğini bilmeyecektir. çoğunlukla etrafında kimse -eğer hala başka vampirlerin birlikteliğini arıyorsa- kimse umutsuz olduğunu bilmeyecektir. uzun zaman önce kendinden, herhangi bir şeyden söz etmekten vazgeçmiş olacaktır. yok oluverecektir.
