hıristiyan ritüellerinde olduğu gibi, insanları aziz ilan ederek tanrılaştırmayalım.
her halde küfür olarak yada hakaret etmek maksadıyla yapılan yorumlar, düşünce-eleştiri vb sayılarak hoş görü ile karşılanmaz ki, bu hakaret dolu sözler her kime söylenir ise söylensin, karşısında olmalıyız.
zaten, hakaret-küfür; acizlik ve cehaletin yansıması olarak insanda ortaya çıkar. aydınlanma çağı ile başlayan avrupa kültürünün, adım adım üretime ve toplum-millet olma bilincini oluşturulmasını, üretime ve emperyal düzene geçisini (sömürge davranışlar onaylanmamaktadır) görememiş ve anlayamamışlardır.
hala içimizde etnik kimlik çatışması yaşanıyor ise, daha da acısı; bazı insanların kendini tarif ettiği kimlikle uzaktan, yakından alakası yok ise, bu edrak-ı bi'idrak tanımı ve ümmetçi zihniyetinin çekilen acısıdır.
yüzyıl boyunca, afrika veya amerika kıtasında hüküm süren batı, insanların dillerini-isimlerini-dinlerini hatta medeniyetini yok etti yada değiştirdi. tüm bu sömürge altında olan insanlara zorla bunu empoze eden batıdan, bir şey anlamayan insanlar-padişahlar yokmu idi? (yine sömürgecilik yapalım denmemekte ve bir tespit olarak belirtilmektedir) oysa biz ne yaptık?
osmanlı su gibi erir iken, insanları bir arada tutan değer olarak dine sarılan osmanlı kendi sonunu getirdi. çünkü; mübadele yıllarında hıristiyan türkleri rum diye yunanistana yollayan bizler, yüzlerce yıl önce yine aynı aptallığı yapmış, anadolu beylikleri ve başka dinde olan veya mezhepte olan türk boylarını dışlayarak, ya araplaştırmış, ya kürtleştirmiş, ya rumlaştırmışız.
burada belirtilen husus ile turancı falan saptamaları yapmadan ki, öyle bir düşünce yapısında değilim, tarafsız ve yalın olarak düşünür iseniz daha gerçekçi olabilirsiniz.
işte din esaslı yönetimsel taktik ve anlayış, toplum olarak bizim, aristokrat-burjuva sınıfına sahip olmamızı engelledi. zaten bu din esaslı yapılanma toplumda ruhban sınıfını doğurur ki, buna da islamiyet izin vermemiştir.
hatta; konu uzasa bile şunu da belirtmekte yarar var, mezhep çatışmaları altında yatan gerçek budur. din adamlarının hakimiyet savaşı.
bunun için, üreten ve düşünen toplum yapısına sahip olamayız.
kadercilik adı altında, asalak ve inayet kültürü ile yaşarız.
bunun için, görevini yapan insana "bu çok iyi" deriz. oysa bu insan zaten görevi olduğundan yapmak zorunda. ekstra bir + katkı yapar ise, iyi demeliyiz.
bilgisizliğimiz ve cehaletimizi örtmek için söveriz.
din ve izm etkisinde, kendi dogmalarımızı yaratır ve körü körüne savunuruz.
marks, neden yazdı?
kur-an'ı kerim her ayet sonunda-başında neden "düşünmez misiniz" diyerek, bizi imandan önce akıla ve düşlünmeye zorlayarak allah a yeryüzü-yaşam gerçeğini anlayarak, allah a öyle yakınlaşmayı söylüyor?
hayır, bunu yapamayız.
biz düşünemeyiz bile.
müslümanlığımız bile, ana-baba eseri.
aklı olmayan insanın imanı da olmaz.
