sürekli film aldığım DVDcinin şiddetle önermesi, "izleyen bir kaç kişi kalp krizi geçirmiş, sağlam bi korku filmi bak, yalnızken izleme." demesi üzerine, dvdnin kapağına bile bakmadan, adını bile bilmeden aldığım film.
ilk hayal kırıklığımı, eve gidip filme bakıp türk filmi olduğunu görünce yaşadım. ama sonra ön yargılı olma hatun, hele bi izle bakalım, bak kalp krizi diyor, iyi diyor, yalnız izleme diyor, diyerek kendimi gaza getirmem sonucu, yurda götürmek üzere eşyalarımın arasına koyduğum film.
ikinci hayal kırıklığım da yurtta izledikten sonra gerçekleşti. o gece odada tektim, fırsattan istifade taktım filmi izledim, ne bir korku ne bir yusuf yusuf, tık yok bende. film bitti ben hala aynı moddayım. hatta film bitince tek başıma tuvalete bile gidebildim düşünün. *
sonuç olarak, bana göre, çok da fazla tavsiye edilmemesi gereken zira abartılmış bir film. korkutmuyor abicim, yok.
