maalesef günümüz evliliklerinin hazin sonu.
aşk dediğin heyecanın kişinin gözünü kör etmesi sonucu bazı şeylerin farkına varamamasıdır.
adam kadın çalışır.
ikisi de eve gelir.
adam bacaklarını uzatır, televizyon seyreder.
hiçbir şekilde karısına yardım etmez.
hala babasının zamanında yaşadığını sanır.
bir de üstüne hizmet bekler.
kadın sabreder, sabreder, sabreder.
sorumsuzluğuna ses çıkarmaz.
küsüp gitmelerine düzelir der.
sevgisi, saygısı eksilir de eksilir.
çocuk olur adam düzelmez sabırtaşı çatlar.
sonuç boşanma ve ortada bir çocuk.
yani baba olmak herkesin harcı değil.
herkes bir evliliği yürütebilecek kapasiteye sahip değil.
evlilik sırf aşkla da olmuyor, aşksız da.
kıvamını iyi tutturmak gerek.
