isim vermek her ne kadar doğru olmasa da ceviz dökülen bir ağacın sararmış yaprakları gibi adamlardır bunlar.. nerden baksan oraya yakın, ordan baksan nereye yakın? kafaları karıştırıp, sallarlar insanı, şiir desen şiir değil, şarkı desen insan değil.. bu mu dersin, sorarsın aynana, evet abi işte o der sana.. o kim lan taşak mı geçiyorsun diye tekrar sorduğunda, pis bi bakış atar sana, hay senin ben, ibne ayna..