türk şiirinde bir lekeden başka bir şey değil. nazımların, necip fazılların taşıdığı ve oluşturduğu bu edebiyatın onun ellerinde paramparça dağılışını görmek gerçekten bir utanç benim adıma.
kötü şiir yazmak değil mesele. "aşk bir dönmedolap ve ben tam tepedeyken kesiliyor elektrikler" seviyesindeki bi insanı bir milletin büyük bölümünün övüp de baş tacı etmesi. ulan biz ilkokulda yazardık onları be.
