yaklaşık 2 ay önce olduğum ameliyat. deviyasyona artı olarak biraz da et aldırdım. gerçi biraz dediğime bakmayın, bir bardak dolusu malzeme çıkmış burnumdan.
neyse, yaşadıklarıma geçeyim.
ilk önce demek istediğim, eğer canınıza tak etmediyse ameliyat filan olmayın. bu bir.
genel anesteziyle oldum. o yüzden ameliyatın kendisinde gram problem yok. acı yok, sızı yok. mis.
asıl ızdırap uyanınca başlıyor. o tamponlar var ya o tamponlar... 2 gün uyumayı, yemek yemeyi unutun.
2 gün sonunda tamponlar alınıyor. o ayrı bi mesele. acı yoktu fakat beyini gıdıklayarak çıkarılan tamponlar yüzünden tansiyonum düşüp bayılmışım.
tamponlar çıktıktan sonra hemen nefes alacam zannetmeyin. en az bir ay boyunca burunda biriken akıntı ve yaraları temizlemek zorunda kalacağınız ve yine eskisi gibi nefes alamayacağınız süreç sizi bekliyor.
ayrıca, 1.5, 2 ay kadar tat ve koku almayı unutun.
ben ameliyat olalı 2 ay kadar oldu. şimdi çok rahat nefes alıyorum. çiğerlere resmen sonuna kadar hava dolduğunu hissediyorum. gece tıkanıp uyanmalar, otrivine'e bağımlı bir hayat sona erdi. ama hala hafif kokuları alamıyorum ve burnumdan yaralar düşüyor. bu iki aylık süreç içinde hiç ağrım olmadı, şişlik morluk olmadı. sadece ilk 2 hafta düzenli olarak kafam ağrıdı ki bu anestezinin etkisi de olabilir. eyyorlamam bu kadar. haydi hayırlı işler.
