nefret ettiğim bir ülke, tarihine bakıp da nefret etmemek elde değil.
japonya, ikinci dünya savaşı başlayana kadar özellikle kore'de ve çin'de soykırıma varan katliamlar yaptı ama ne batı dünyası ne de sovyetler birliği sesini çıkarmadı. neticede faşizmin olduğu birkaç ülkeden biriydi japonya ve batı da sovyetler de faşizme karşı ''bana dokunmayan yılan bin yaşasın.'' mantığıyla hareket ediyorlardı. hatta stalin bunu bir adım ileri götürüp almanya ile müttefik olarak polonya'nın doğusunu aldı. sonuç olarak faşizm iyice azıtınca 2. dünya savaşı başladı ve japonya'nın cephesi de belliydi. japonya, (çok kişi tarafından bilinmez.) batı cephesi'nde sovyetler birliği'ni yendi ama doğu cephesi'ndeki abd'ye karşı olan direnişi 2 nükleer bomba ile bitti ve japonya teslim oldu. tesli oluşu ile birlikte başta sovyetler ve abd, japonya'nın üzerine çöktü. almanya'da olduğu gibi, nürnberg'e benzer mahkemeler tokyo'da kuruldu, asıl sorumlu olmayan belli kimseler yargılandı, idam ve hapis cezaları verildi ve çekinildi. ama olay bu kadarla kalmamıştı. japonya artık başka bir ülkeydi. bu işgal sürecinin sonunda japonya faşizmden kurtulmakla birlikte batı kültürünü beninsemiş bir ülke oldu. onun dışında japon kimliği gerek çalışkan, gerek disiplin, gerekse bu özelliklerden gelen gizli milliyetçilik açısından değişmedi. bundan ötürüdür ki japonya çok kısa sürede toparlandı ve eski halinden bile daha güçlü bir ülke haline geldi.
buraya kadar her şey hoş ve normal, anormal ya da bilinmeyen bir şey yok. peki ben japonya'dan neden nefret ediyorum? çünkü almanya, avrupa'da yaptığı katliamların cezasını çekmiştir (aslında almanya'nın cezasını çekme sebebi güçlü yahudileri öldürmüş olmasıdır, yoksa batılı devletlerin umurunda mı ölenler?) ama japonya doğu asya'da yaptığı soykırıma varan katliamların cezasını çekmemiştir. bundan ötürü kendilerine karşı hala bir antipatim vardır.
