sevdiğim bir ülke. kültürüne, tarihine bakıp da sevmemek elde değil.
ikinci dünya savaşında yahudilerinkinden de büyük bir darbe yedikleri halde bu darbeyi vuran muzaffer olduğu için pek önemsenmeyen bir halka sahiptir japonya. savaşın en acı yüzünü görmüş bir halktır, özellikle sağ kalanları. çalışkan insanlardır. bugün yine bir deprem vurdu onları. refah içinde olmayı amerikan obezlerinden daha fazla hak ettikleri görüşündeyim, çünkü bu insanlar halk olarak çok çalışkanlar. almanlarla birlikte ikinci dünya savaşının bütün faturası onlara kesildi. biz türkler balkan savaşlarında aldığımız darbenin etkisinden kurtulamamışken bu insanların yıkılmış bir ülkeden bir barış toplumunu bu denli hızlı yaratmış olmalarına bakıp da imrenmemek mümkün mü? bu yüzden japonların mutlu olmasını istiyorum, çünkü onlar yirminci yüzyıl vahşetinin en büyük kurbanları. almanlar asla ders almazken, yahudiler kendilerine yapılanları bugün araplara yaparken japonya savaştan insanlık dersi çıkarmayı bilen tek ülke oldu. muzafferler ise zaten bildikleri yoldan devam ediyorlar, sadece ingiltere perde arkasına çekildi ve piyon olarak amerika'yı kullanıyor.
dedim ya, yirminci yüzyıl vahşetinin kurbanlarından olan bir ülkedir diye. söylenecek çok şey var onlar hakkında, ama kainata yalvarıyorum şu insanlara biraz mutluluk ver.
