bu çocukların en önemli özelliği başarılıyken piyasada olmamaları. sen bursluluk sınavını kazandığında, lgs de ilk yüze girdiğinde filan ortalarda olmaz bunlar. belki sen 5 yaşında okumayı söktüğünde konuşmayı bile bilmiyordu pezevenk ama konu oraya hiç gelmez. ta ki başarısızlık gelip seni bulana kadar.
başarısızlık dediğin belli dönemlerde her insanın başına gelen şey. tabi aramızda bazı android arkadaşlar olabilir, onları hesaba katmıyorum. onlar liseyi bitirir, üniversiteyi bitirir, iş bulur, askere gider, döner, evlenir, ev alır... hayatlarında herhangi bir sekte, efenime söyleyim bir tökezleme filan mevzubahis değil, olamaz. normalde insanların başına gelebilen bir şey başarısızlık. işte tam o zaman peyda olur bu başarıdan başarıya koşan yavşak komşu çocuğu.
ilkokulda osmanlının büyüme dönemini anlatılırken çok eğlenirdim ben. böyle fetihler filan var, topraklar sürekli büyüyor, çok zevkli lan. böyle gidiyorlar doğudan biraz tırtıklıyorlar, geliyorlar viyanaya dayanıyorlar filan. ta ki gerilemeye kadar. biraz müfredattan da kaynaklı tabi ama o zamana kadar adı laf arasında bile geçmemiş bir rusya peyda oluverir. peyda oluverir yeterli değil hatta, resmen bela oluverir. ordan girer, burdan çıkar, şurdan anlaşma yapar filan. darlar insanı, dönemin padişahlarına filan acırdım yani. dünkü yavşak rusya adam olmuş da bizden toprak istiyor.
işte komşu çocukları da böyle yavşak insanlar. insanın başarılı döneminde karşısına çıkmazlar. akbaba gibi sinsi sinsi takip eder, tökezlediğinde hemencecik tepene binerler. şanslıysan kurtulur yoluna devam edersin. değilsen uludağ sözlük'e dert yanarsın işte böyle.
