ilk başladığımda o kadar güzel o kadar güzel gelmiş olan Yusuf Atılgan romanı. Lakin ilk 27 sayfasını okumuşumdur. Sözler çok güzel anlamlı vs. yalnız bu benim sorunum herhalde aşırı depresif olan her şeyden çabuk vazgeçiyorum. ilk başta depresifliği ilgimi çekiyor. Sonrasında yoruluyorum ve bırakıyorum sonra yine ilgimi çektiği bir zaman geliyor tekrar elime alıp okumaya başlıyorum. Bu insanlar için de böyle. Umarım bir gün bu depresif roman yine ilgimi çeker de bitiririm. Ve umarım bir gün yine o depresif adam ilgimi çeker ve bitiririm...
''Yine de üzgün;ama tatlımsı bir üzüntü bu,kahredici değil,yerleşik.''
''Bunları kurtarmanın yolunu biliyorum.kocaman sinemalar yapmalı. Bir gün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı bunlara.iyi bir film görsünler. Sokağa hep birden çıksınlar. Kafasından geçene güldü.''
