hayat bazılarına mutsuz olmakla, duygusuz olmak arasında bir tercih hakkı tanır, daha fazlasını değil.
evet kesinlikle öyle...
en son daha erken olsa da duygusuz olmayı seçmiştim... ha mutsuzluğu gördüğümden de değil hani.
doğası öyle derler ya benimki de o hesap, hislerim körelmiş... heyecanlarım, üzüntülerim, sevinçlerim hiçbir zaman doruk noktasına ulaşamıyor.
kızgınlığım ve tersliğim her ne kadar dışarıdan bazen rahatsız edici de olsa ben bunu seviyorum, sanırım mutluluk anlayışım da bu.
