25 yıldır beşiktaş'a hizmet eden, futbol takımının malzemecisi olan emektar insan. mükemmel bir kişiliğe sahiptir, samimi olmadığı futbolcu yoktur. beşiktaş tribünleri ve beşiktaşlı futbolcular kendisini çok severler. başından geçmeyen hikaye kalmamıştır, hayatı siyah-beyaz anılarla doludur. 25 yıldır sezon başı kadrosunun fotoğraf çekimlerinde hep kendiside olmuştur.
kendisi artık beşiktaş'ın simgelerinden, demirbaşlarından biri olmuştur. her futbolcu onunla uğraşır, herkesle şen şakrak eğlenir. hayatını beşiktaş'a adamış bir insandır.
hazırlık kampında oynanan bir maçta başından geçen bir olayı şu şekilde anlatmaktadır;
"bir hazırlık maçında taraftarın biri yedek kulübesinin arkasına gelip sövmeye başladı; sergen hiç antrenmanlara çıkmıyorsun ama takımda oynamaya can atıyorsun, sen nasıl futbolcusun böyle. okan buruk sen zaten galatasaray'dan geldin, git artık oraya, istemiyorum seni. tayfur sen kaç yaşına geldin, hala oynamaya çalışıyorsun, yeter artık bırak şu futbolu.. futbolcular tüm bunlara rağmen ses çıkarmazlar fakat süreyya abimiz artık dayanamaz ve ayağa kalkar. yeter artık kardeşim, sus artık şeklinde bir laf eder. taraftarın buna cevabı ise şu şekildedir; bıyıklı hele sen hiç konuşma, 15 senedir maçlara geliyorum hep yedeksin. ya seni kiralıkta mı vermiyorlar, göndersinler başka bir takıma. başkandan torpillisin derdim ama kaç başkan değişti, sen hala burdasın. sus sen hiç konuşma.."
doğan oğlunun ismiyle ilgili de güzel bir hikayesi vardır;
kendisinin bir oğlu olmuştur ve oğluna o hafta kim gol atarsa, o futbolcunun ismini vermeye karar vermiştir. o hafta maç oynanır, takımda gol atmaz, ama süreyya abi kararlıdır. beşiktaş bir sonraki haftada gol atamaz, üçüncü haftada sonunda gol olur. golü madida atmıştır, süreyya abi eve telefon açıp "ya ben karışmıyorum, çocuğa kimin adını verirseniz verin" diyip telefonu kapatmıştır..
