bir kemalist bile, takunyacı arkadaşının hatrı için camiye gidebilir. anlamsız bir davranıştır, arkadaşının gönlü olsun diye yapmıştır. işte memleketim türkiyem böyle birşeydi düne kadar. insanlar birbirlerine saygı ve sevgi duyarlardı.
ta ki sömürgeci uşağı takunyacılar kontrolden çıkıncaya kadar. şu anki tiksinti birçok insanı inancından, huzurundan, eşinden-dostundan etmiştir. ne uğruna? memleketi bölmek isteyenlerin komisyonunu yiyen, memleketi peşkeş karşılığında maddiyat ve prestij gibi komisyonlar elde eden bir avuç takunyacının zevk-ü sefası uğruna. taşşağınız sağolsun be koçlar... sizin dediğiniz gibi, belki de bir hesap günü vardır...
