çok büyük bir 20.yyıl bestecisidir.keman konçertosu çok enterasandır. ayrıca piyano ve çello konertolarını da dinlemiş ve çok değişik bulmuş olduğumu söylemeliyim. piyano konçertosunun orta bölümünde "raslantısal" müziğin tınılarını duymak insanda garip bir his uyandırmaktadır. şöyle ki ; değişik uzunluklarda motifler birbirlerinin üzerine bindirilirler ge değişik uzunluklarda olduklarından, her seferinde birbirleriyle başka türlü kesişirler. bunun üzerine bir tür "krema" misali yaylılar da ve de nefeslilerde atonal eşlikler esere bambaska bi hava katar.
çello konçertosu tek bir çok yorgun bir sesten başlar ve atonal bir yapıyla gelişir. ligeti besteci olarak her türlü müzik tekniğini denemiş meraklı bir besteciydi, çok yaratıcıydı. tek bir notanın bile değişik değişik "mod"larda başka başka effektler yaratabildiğinin farkındaydı.
sırtını bartok´a dayamış olduğunu genellikle söylerler. ancak bartok´taki o klasik atonalizm ligeti de yoktur, ligeti daha bir uçuk ve kaçıktır. mesela çello konçertosunun ilk bölümü o az evvel bahsettiğim tek sesin sonradan kendi içinde devinimleri sonucunda son derece kasvetli bir hale gelmektedir. bu türden gelişim yolları bartok´da yoktur. bartok daha çok sonat formu üzerine çalışmış bir besteciydi. ligeti´de hemen bütün formlar cerçevelerini kırmış, paramparça olmuşlardır.
