ilk yarısı klişeden geçilmeyen bir filmdi leing whannell beni hayal kırıklığına uğrattı diyerek çıktım yarıya artık bağlayamaz bok gibi olmuş nerde testerenin felsefesi nerde ölüm sesizliğinin kurgusu hani o filmlerde bi konu vardı klişe şeyler o kadar yoktu ve diyordunuz bu adam bağlar bi yere bunu bende dumhura uğrarım ama yok bu filmde bağlayamaz dedim neyse ikinci yarı başladı biraz ilerledi konu değişmeye başladı bi mana geldi adam filmin başında ki gereksiz boş muhabbet tarzı konuşmaları bile bağlamaya başladı vay bee dedirtti gene bana.
Çok korktum şöyle tırstım gece su içmeye gidemedim filan değildi bi testere elbette değildi ama güzel bir filmdi bu kadar klişe bi konudan ancak böyle film yapılır diyorum korku filmi sevenlere ilginc bi konu(astral seyahat)görmek isteyenlere tavisyemdir.
