"özgür ruhlu" erkeklerde görülür. çoğu "evlenmek" istese de, kısıtlanmaktan korkarlar. rahat rahat yaşıyorken, "vay 1 saat geç kaldın, saçımı süpürge ettim senin için, şu bana çektirdiklerine bak" diye bir kadının onları "huzursuz" bir hayata mahkum etmesinden korkarlar.
özellikle; gelişen toplumda, kadın "özgürleştikçe", eski değer ilişkileri de kaybolmuş ve "kocasının sözünü dinleyen kadın" olayı da ortadan kalkmıştır. bunun yanında erkekler de giderek; daha "özgür" bir yaşam ortamı bulmuş, temizlik vb gibi işler başka yollardan halledilir olmuştur. ayrıca "seks ihtiyacını" gidermenin de yolları çeşitlenmiştir. kadın "özgürleştikçe", erkeğin "evlilik korkusu" da kök salmaya başlamış, kendi özgürlüğü de arttıkça "neden?" sorusu daha çok gündemeye başlamıştır. "terazi" kurulmuş; evlenirsem ne kazanır, ne kaybederim sorusu daha çok yaygınlaşmıştır. bu da "bekarlığın" erkekler arasında bir "moda" haline gelmesi sonucunu doğurmuştur. bunun üstüne bir de erkeğin sürekli mutsuz evlilikleri, zindan olan hayatları gördükçe; elindeki özgürlük ve rahat yaşamı feda etmeme isteği ağırlık kazanmaktadır.
ama "evlenmeyi düşünmeyen" erkek; gerçekten sevdiğini hissettiği bir kadın bulduğunda bu fikrini gözden geçirebilir. sonuç olarak, yaş ilerledikçe, "daha sakin bir hayat" isteği bu tür erkeklerde de ortaya çıkar. ayrıca sevdiği bir kadını mutlu etmek de yine erkek doğasında oldukça yaygın bir durumdur. bu tür erkeklerin, belirli bir yaştan sonra, uzun süreli ilişkilerini, genelde kadın tarafının ısrarlarıyla da olsa, evlilikle noktaladıkları sıkça görülür. ayrıca "baba" olmak bütün erkeklerde "merak" ve "ilgi" uyandırır.
