haldun tanerin kaleme aldığı günün adamı adlı oyunda ince bir gönderme vardı. şöyle ki;
- her konuda birbirne muhalif olan partilerin tek anlaştıkları nokta maaşlardır -
doğru söze ne hacet. gözü doymak bilmeyen vekillerimizin oy istedikleri vatandaşla bu ülkede açlık sınırının altında kalmış vatandaşı farklı boyutta görmeleriyse korkunç derecede hayret vericidir.
belki de durum bülent arınç ın meclis başkanlığı yaptığı dönemde meclisteki ülkeyi soyup soğana çeviren vekilleri halk zannetmesi dir.
diğer bir durum ise borç içinde yüzen sade vatandaştan biri, üniversite mezunu olmak için dötünü yırtmış hayallerinin bağsur olmaktan daha gerzek olduğu biri ya da bu memlekette kurumların tatmin olup öğrencilerin tatmin olmadığı biri olarak bülent arınç ne içtiyse ondan istiyoruz.
