film başlar. dakika 1,2,3,4,5... çok da güzelmiş aile filmi gibi. kahramanlar karşılaşır.
-anneeaa ne kadar tatlılar.
-evet yavrum.
aşk filizlenir, kahramanların aşkı filizlenirken kişi de duvarlara, avizeye, televizyonu teğet geçen noktalara kaçamak bakışlar atar.
aşkı sen mi yaşıyorsun da annenden çekiniyorsun şerefsiz?! diyesi gelir insanın nafile...
-kahramanların en biyolojik anlamda aşkı yaşamaya başladıklarında ise,
kaçamak bakış anne'ye çarpar.
- (bkz: git mutfaktan su getir yavrum)
acı gerçekle yüzleşilir, umutlar kırılır, çağdaşlaşma yolunda bir adım daha harcanır, duygular bastırılır.
Bir dahaki sansüre kadar sanat, çocuk odalarında nefes bulmaya devam edecektir.
