"yaşamda iyiden, doğrudan,güzelden yana ne varsa ve yaşamaksa aslolan yaşamı, insan olmaktır ilk koşulu...
insan olmak; gözleri ile bakmak ama baktığını görmektir, duymak ama anlamaktır duyduklarını...
konuşmak için kullanmaktır dili, ama bazen tutabilmektir, sessiz kalabilmektir yeri geldiğinde de...
yüreğinin sesini duyabilmektir, duyurabilmektir başkalarına...
içinde duyumsayabilmektir yağan yağmurun sevincini, göçmen kuşlarının telaşını, çiçeklerin kelebeklerin yaşam çoşkusunu...
sevmektir, çıkarsız, karşılıksız ve güdümsüz sevebilmektir.
kendinden başka her canlının yaşam hakkı olduğunu bilmektir ve saygı duymaktır, başkalarınınn acılarında bile duymak içinin acıdığını, sevinçlerinde sevinebilmektir, içinde duyabilmektir çoşkuyu...
ve gülebilmektir katılana dek, ağız dolusu gülebilmek, içindeki acıları, hüznü, kederi, kahırları yıkabilmektir gözyaşlarıyla...
ağlayabilmek hıçkırıklarla, kendinden geçercesine sarsıla sarsıla ağlayabilmektir insan olmak..."
