ben bu yazıyı sana yazdım. sana söyleyemediğim o kadar çok şey var ki.. meğer bazen konuşmak ne kadar zormuş, ve ne kadar keskin acısı.
ben sana hep bir şeyler yazdım.. yazdım,yazdım, sildim. küçük bir bebeğin gülümsemesi kadar içten, sıcak ve gerçekçi.ama
bazen sevmek yetmiyormuş mutlu olmak için ve sevilmek o kadar anlamsız ki.. ben aslında sevdim seni sende beni bir ara.
hani bazen ağlamaktan dilin tutulur konuşamazsın, işte tamda öyleyim, dokunsalar ağlarım ama sana hiçbir şeyi anlatamam.
oysa ben bu yazıyı sana yazmıştım, belki anlatabilirim diye.
beceremedim..
zaten böyle şeyleri hiç beceremem , elime yüzüme bulaştırırım aşkı. ziyan ederim.
öyle ya doğru sakarım ben . kırar geçerim. sonrada toparlamayı beceremem.
yani senin anlayacağın, ben sana iki satır bile yazmadım.
