doğu türkistan, bin yıldır çin işgalinde. ama bölgeye tam anlamıyla egemen olamıyor. 1884 yılında ülkeye sincan adını veren mançu kin sülalesi bile uygurları asimile edemiyor.
çin, uygurları asimile etmek için yalnız bölgeye göçmen yerleştirmekle yetinmedi. okullarda türkçe eğitimi verilmiyor, çince öğretiliyor. uygur halkının, çince eğitime rağmen geniş genelinde çinceyi iyi konuşamaması, aslında bin yıldır süren bir işgale, yaşadığı tutsaklığa, kısaca baskıya karşı bir direniş.
sözlü direnişlerini yazıda sürdürememişler. inatla konuştukları türkçeyi, kiril ya da arap alfabesiyle yazıyorlar. alfabesini yitiren uygur türkçesinin, 15 milyon uygur'un dilinde bir milyarlık çin'in çincesine yüzyıllardır direnişi, türkiye deki önemli bir tartışmaya da ışık tutuyor: demek ki ulusal kimliği belirleyen asıl öge, dil birliği. kimseye teslim olmayan türkçe dilini, islamın arapça alfabesi bile öldüremiyor!
filistin, suriye, endonezya vs. için ortalık ayağa kaldıranların böyle bir katliamdan haberi dahi yoktur eminim. ama duyun seslerini, türklerin sesine bir kez olsun kulak verin.
çoluk çocuk katlediliyorlar, ihtiyaç içindeler, seslerini duyuracak kimi kimseleri yok..