öncelikle bir adet kamera edinilir. ardından, bu kamera, düğün tayfasının en fırlama, herkesi az buçuk tanıyan gençlerinden birinin eline tutuşturulur. "al bak çek de, bu mutlu günümüz ölümsüzleşsin" diye gazı da verdikten sonra, çekim işlemi başlamıştır artık.
velhasıl, düğün başlar. efendim, her tarafta bir nümayiş, bir heyecan dalgası mevcuttur. sağa sola fütursuzca koşuşturan velet takımı, birbirini 40 yıldır görmemiş ama bir düğün vasıtası ile canciğer olmuş akrabalar, tamamen ev ahalisinin zoruyla düğüne iştirak etmiş(ettirilmiş) her an bir şeylere isyan edecekmiş gibi duran ergen gençler, damadın tekmil sap arkadaşlarını bünyesinde barındıran o efsanevi masa, dedikodunun dibine vuran, paso milletin elbisesini, hareketlerini kritik eden teyzeler vb. gibi, yani kısaca geleneksel bir türk düğününde bulunan tüm ögeler kameramızın çekim açısından nasibini alır ve aynen çekim öncesi verilen gazda belirtildiği gibi, ölümsüzleşir.
gelin görün ki, tüm bu nümayiş, heyecan bir yana, o kameranın bahsi geçen genç kardeşimizin eline tutuşturulmasının temel amacı, tabi ki takı töreninin tüm ayrıntıları ile çekilmesidir. öyle ki, "kim ne takmış?, biz kimin oğluna ne takıcaz?, bak bu geçen bir başkasına cumhuriyet takmıştı da bize gelince çeyrekle geçiştirmiş" gibi diyalogların cevabının bulunabilmesi ve çözümlenebilmesi için bu kamera kaydı hayati önem taşımaktadır. yoksa, kimse, "hangi velet daha çok koşuşturmuş?, hangi sap hangi evde kalmış kızı daha çok kesmiş?" diye bir düğünü kamera kaydına almaz. bu da böyle biline. *
tanım: düğün boyunca, elinde kamera, saf saf masalara gidip el sallatan insan.
