zordur. hemde ne zor. akşam eve giderken adımlarını sıklaştırmaktır kimi zaman. sağına soluna bakmaya korktuğun halleri de vardır, hani hemen adın çıkar ya oğlum şuna bak kadın bana bakıyor diye işte ondan. içinize akıttığınız göz yaşlarınızda gizli olduğu anlar da olur. aldatılmanın en büyüğünü yaşar bazen, aldattıkları da olur aldanmışlıklara dair kayıpların içinde. bir sabah uyanıp beni neden erkek yaratmadın diye söylenişlerde bulunmaktır allaha. zordur dedim ya hakkatten çok zordur. koruman lazım kendini, çocuk yapman, temizlik, yemek, para kazanmak derken, kocanı memnun etmek de lazım. yuvana sahip çıkmak için kabullenmen, üzülmemek için de safa yatmak, aldırmamak gibi yetiler gerek. kapıyı vurup gidememektir kadın olmak, çocuğun vardır, annelik duygusu her zamanki gibi ağır basandır. bir erkeğin göremediği muhtaçlığı görüverir bir kadın çocuğunun bakışlarında. kaderine boyun eğmektir ne yazık ki. yaşamak, yaşamaya mecbur olmak ve yine de cehennemin çoğunu doldurmak. işte böyle bir şeydir kadın olmak. dedim ya zor işte çok zor.
