eee yok artık. oha! evet filmin sonunda bu cümleyi aynen kurdurtan bir film. son zamanlarda izlediğin en iyi gerilim filmi kuşkusuz. korku ve gerilim filmlerinde hep bir klişe, yıkılmayan tabular ve düşük bütçeden kaynaklı oyunculukların kötü olması durumu vardır. bu film oyunculuk adına çıtları yükseltiyor. tüm klişeler yıkılmış.
--spoiler--
tek mekanlı bir film denebilir. koca bir evde öykü anlatılıyor. zaman zaman dış mekanlar kullanılıyor. elimizde 4 kişilik bir aile var ve sonradan evlat edinilen bir kız ile 5'e çıkıyor. işte olaylar oradan sonra başlıyor. o küçük kız yüzümüze gülümserken ne kadar samimi? bu aileye ne kadar uyum sağlayabilir. anne ve babasını seviyor mu? kardeşleri ile iyi geçinecek mi? size film boyunca bu soruları sordurtuyor. fakat inanılmaz beyhude sorular. kızın amaçları tüm düşüncelerimizin ötesinde.
filmin ana karakteri küçük bir kız. ya da biz onu öyle sanıyoruz. yan karakterlerden biri de küçük bir kız, hem de sağır. (sanırım gerçek hayatta da sağırmış) işte bu iki karakterin oyunculuğu dudak ısırtıyor. özellikle kötü kızımız içimize öyle nefret tohumları serpiyor ki, ben asla böyle şeyler hissetmem deseniz bile size o duyguyu hissettiriyor.
hiç küçücük bir kıza vurmak istediniz mi? dövmek? belki de canını acıtmak delice. ya da en kötüsü onu öldürmek için büyük bir istek?! evet bu kız size tüm bunları hissettiriyor. istediğiniz kadar hümanist olun ve hatta çocuk sevgisiyle dolup taşın. bu hisleri aynen aktaran bir oyuncu bu yaşına rağmen elbette büyük bir övgüyü hak ediyor.
--spoiler--
film dediğimiz gibi gerilim yaratıyor, korku öğeleri mevcut. sakın cinler, periler, şeytanlar beklemeyin. bu film daha da iyisini veriyor. psikolojinizi test ediyor. insanlığınız sorgulanıyor ve de çocuk sevginiz. fakat asla ve asla hiçbir şey göründüğü gibi değildir.
