birgün okulun birinde veli toplantısı yapılır. tüm veliler çocuklarıyla toplanmış öğretmeni beklemektedirler. öğretmen kürsüye çıktığında "sayın veliler herkesten sırayla 'çocuğumdan şu şu sebepten dolayı gurur duyuyorum' demesini istiyorum". kimseden çıt yoktur tabi. bu sefer sorar: "siz çocuklarınızdan hiç mi gurur duymuyor musunuz?". herkes şaşkın gözlerle birbirlerine bakar tabi nerden çıktı bu şimdi edalarında. o arada birisi el kaldırır ve söz ister. öğretmen "buyrun hanımefendi sizi dinliyoruz". ayağa kalkan veli "benim çocuğum tuvaletini yapabiliyor" der. önce bi sessizlik ardından uğultular yükselir. herkes tabiri caizse oha olmuştur (bkz: oha olmak). ne demektir "çocuğum tuvaletini yapabiliyor"? ona bakarlarsa herkesin çocuğu tuvaletini yapabiliyordur. neyse uğultuları öğretmen şu sözlerle susturur: "evet hanımefendiye söz verelim devam etsin. veli: "benim çocuğum 13 yaşına kadar idrarını tutamadı * ve ben hep bunun ezikliğini yaşadım. gurur duymak için neden gözümüzün önündekileri göremiyoruz? uzunca bir sessizlik hakimdir.. velilere mesaj iletilmiştir.
