doğru anda ve mekanda söylendiğinde insanın içini fazlasıyla ürperten doğru söz.
bir akşam top oynamaktan dönüyorduk arkadaşımla, başka bi mahalleden geçerken, birbirimize piçlik yaparken tanımadığımız bir apartmanın bodrumuna düştü top. kim alır kim gider derken beraber gitmeye karar verdik. tam karanlığa girerken akşam ezanı okundu, arkadaşım durdu o büyük yeşil gözlerini bana çevirdi ve " bu ezanlar bizim için" dedi kısık sesle. tabi ben o arada kapıya ulaşmıştım ve zorluyordum ama açılmıyordu. terlemiştim.. tam o anda yakamdan biri tuttu ve "şaka amına koyim ya" dedi. rahatlamıştım ama sanırım hiç unutamıcam.
not:12-13 yaşındaydık lan o zamanlar.
özledim o günleri de ha.
mahallede çift kale maçlar, düz koşular falan.
neyse geç olmuş..
