gelişmelerde ki teşekkür yazısı ile ezmiş geçmiş tüm kelimeleri kifayetsiz kılmış yazardır. böyle durumlar da söylenen tüm sözler boştur, ama annesi için bir noktaya değinmek istedim;
''Bir gün mutlaka!mutlaka diyorum. Ya ben başaracağım ya da birisi bu hastalıkların kesin tedavisini bulacak! O güne kadar kendimi bir dayanıklılık testinde sayıyorum. “Asla yenilme Feride. Neleri aştın. Bak müthiş bir sınav verdin. Kendine güven, sonunda ışığı göreceksin!” diyorum. O güne dek ayakta kalmak için, tüm irademi seferber edeceğim. Şimdi ölmeye hiç niyetim yok!...
bunu söylemiş bir insan, bu azme, bu dirayete sahip bir kişilik, bedenen göçse bile ruhen hep varolacaktır. düşündüğünüz gibi tüm ruhlar ölümsüz değildir, bazıları bedenleriyle beraber ölür...ama feride teyzenin ki ölmeyecek ruhlardan...
allah kabrini nur bahçesi eylesin, tekrar başın sağolsun kardeşim...
