günlük hayatın her karesinde insanların rahatlıkla karşısına çıkabilecek kanıtladır. kızların yaptıkları bütün sosyal faliyetlere bakıldığında binlerce örnek verilebilir.
eğer onları sorgulayıcı bir şekilde incelerseniz ne kadar kölelik meraklısı olduklarını anlarsınız. evde kalmış kızları sorgulayın mesala. evde kalmış bir kızın yaşamaktaki amacının ne kadar penis üzerine inşaa edildiğini inceleyin. halbuki evde kalmak kötü bir şey midir?, bir erkek olmadan yaşanmaz mı? elbette yaşanır fakat amaç o değil.
evde kalmış kızlar genel olarak okumuş, kimseye muhtaç olmayan, istikballerini kurmuş tipler olmalarına rağmen nedense hep bir arayış var. belki etraflarından gelen bir baskı oluyor fakat gelen bu baskı yine hemcinslerinden oluyor. mesala bir anne kızına, abla kız kardeşine, hala yeğenine hep dişilerin penis merakı.
mesela bir anne evde kalmış kızına genelde dekolte giyinmesini tavsiye eder. mini etek, mini şort, derin göğüs dekoltesi olan üstler tavsiye eder. bu penis duygusunu içinde hissetmiş tecrübeli anneden yola çıkarsak hangi kız tipi bu tarz kıyafet giyerken erkekleri umursamadığını, onların odak noktası olmak gibi bir kompleksi olmadığını biz sikor erkeklere kanıtlayabilir?
bu tarz giyinen kızların yüzde 90' ı penis, erkeklere kölelik meraklısı olmasa anne neden kızına böyle bir tavsiyede bulunusun? hanginiz bana "ben evde kaldım fakat annem bana tavsiyeler vermiyor diyebilir?" tabi muhafazakar kesim için sormuyorum bunu. solcu, elit geçinen sosyete kırıklarına soruyorum.
benim irdelediğim sadece bu evde kalmış diye damgalanan kızlar. daha bu köleliğe adım atmak için liseden başlayıp çağrı merkezlerinde çalışan kızlara kadar uzanabilen geniş gözlemlere dayanabilecek bir kölelik serüveni bu. benden şimdilik bu kesim deşifre olsun yeter.
