bir zamanlar yaptığım eylemdir. sevgilim vardı ve ateistti. ben bunları başlarda bilmiyordum, benden saklamış. yani namaz kılan, dindar birisi olarak tabi ki de bilmiyordum ama çoğumuzun yaptığı gibi, ibadetini yerine getirmeyen ama müslüman olanlardan sanıyordum. bir keresinde bunu bana açıkladı. ilk başlar ne yapacağımı bilemedim. ama o kadar çok seviyordum ki bunu engel olarak görmedim. hatta kendimi bir aracı olarak gördüm. dinim hakkında onu bilgilendirdim. onu bilgilendirmek isterken, kendim de bilgilenmiş oldum.
kız arkadaşıma, hz. muhammed'in örnek kişiliğini ve bir kaç hadisini öğrettim. hatta hiç unutmuyorum hz. muhammed'in, "iyilik yapacak olursan hemen yap ki şeytan seni caydırmasın" hadisini söyledim. bilmiyorum yalan mı söyledi ama bu hadisten çok etkilenmiş ve bunu gerçekleştirdiğinde kalbine huzur dolmuş. ama filmlerdeki gibi o müslüman olmadı. o ateist kaldı, ben müslüman. bir süre sonra başka bir sebepten dolayı ayrıldık. ah ulan... unutamamışım.
edit: eksileyen arkadaş umarım yalan olduğunu sanarak eksilemiştir. yoksa o da mı bu sözlükte?
