öyle maceraperest bir insandır ki bir gün istanbuldan kaykayla ankaraya gitmeye karar verdik. kaya kaya gidiyoruz. hava böyle ılıman ve hissedilir sıcaklık yaklaşık 10-30 derece falan. neyse yola çıkalı 10 saat olmuştu arka mahalleye yeni varmıştık. arka mahalleye varana kadar 8 kere mola verdik. bakkal var bizim orda seymen amca. olm niye yerde domates peynir yiyosunuz diye sitem etti bize. oysa biz bunca zorluklar altında yolun yarısını tamamlamış gibi hissediyoduk. umut neydi? umut buydu. sevgi neydi? alyazmalı mıyım yoksa hakkaten bunu buraya yazmalı mıyım? al yazdım gitti.