efkârınızdan gözünüz hiçbir şey görmediğinde. düştüğünüz bir kuyunun en dibinde olduğunu hissettiğinizde bir merdiven var mı diye bakınmadığınızda..
o zaman öyle bir zamandır ki; bütün hıncınızla koştuğunuzda ayağınıza çelme takan kimmiş diye kafanızı çevirmeye vaktiniz olmadığında..
bir amaç için dört nala giderken arkanızdaki seslere aldırmadığınızda..
bir dert için iki elinizi başınızın arasına alıp omzunuza dokunan için kafanızı dahi kaldıracak dermanı kendinizde bulamadığınızda..
bir sevinç için ayaklarınız yerden kesildiğinde, sizi nefretle izleyenleri görmediğinizde..
bir de kafanızı kuma gömdüğünüzde sizin bir göz olsun acaba "kim var" diye düşünmediğiniz oysa farkettiğiniz andan itibaren üzerinizdeki bir çok gözün farkında olduğunuzdur...
