başka hangi iki kelime insanın canını bu kadar acıtabilir acaba? gece gece nasıl darma duman edebilir şu iki kelime? sessiz çığlıklarda boğulmak nasıl bir duygudur, birşeyleri kimseyle paylaşmadan bir hafta nasıl geçer? neden sürekli kahkahalar atıp sizinle sürekli dalga geçen insan bir haftada sessiz sakin bir varlığa dönüşür, kimselerle konuşmaz ve neden siz sadece onun bu harektlerini yersiz tripler olarak yargılayıp neyin var senin diye sormassınız?
ölüm sana hiç yakışmadı demek istemiyorum ben, her ölüm erken ölüm değil mi zaten?
sahi ölüm birine yakışır mı, yakışabilir mi?