gülümsehadigülümse, bulutlar gitsin.
gitsinler çok uzaklara. masmavi bir gökyüzü bıraksınlar bize ve mavi düşler...ve götürsünler gözbebeklerine oturan buğuyu.
yoksa ben nasıl yenilenirim? hadigülümse...
ben ki seninle mutluyum. senin varlığınla ayaktayım.
sazlarım vardı, ırmaklarım vardı, çakıl taşlarım vardı benim. amasen başkasın. yokluğun bambaşka.
ve unutulmuyor sensizlik. avutmuyor hiç bir varlık! anlıyor musun?
başkasın...
o yüzden hadigülümse.
tanrı fotoğrafımızı çekiyor gülümse!
yine çiçeklerle donandı ağaçlar ve yine ötüyor kuşlar, konuyorlar penceremizin önüne gülümse!
ve ben, ben her daim özlüyorum seni.
bitmez bir sevgiyle seviyorum.
bekliyorum.
arıyorum..gülümse...
sana bu yazıyı yazıyorum. gülümse diye yazıyorum..gülümse!
dostluk için ve aşıklar için..gülümse..
yine çocuklar oynuyor bahçelerde ve onların minicik ellerini sarıyor anne elleri.
ya da iki sevgili dönüyor şuradan, köşe başından. heyecanlı ve ürkek elleri için..
tutuşabilen eller, sevebilen kalpler için gülümse.
ve unutma gözlerimi!
sesimi unut. saçlarımı unut. kokumu unut.
ama unutma sana sevgiyle bakan gözlerimi.
onları düşün ve hadigülümse...
