insanın üstüne üstüne gelen, renklerini, heyecanını öldüren, kalbi taşlaştıran şehirden, bir sabah, daha gün ağırmadan, bir iki parça bavul ve biriktirilmiş parayla, kimseye gideceğini bildirmeden çekip gitmek.
anıları silikleşmiş, duyguları körlemiş bir yaşantıya yeni anılar kazandırmak, duygularını tazelemek için gerçekleştirilendir. unutulmuşluğun gölgesinde yaşamaktansa, yeni ve pırıl pırıl bir kumsalda yüzü okşayan rüzgara uyanmaktır.
