Ayrılık ardından onunla yaşadığın eve girdiğin ilk anın getirisi en yakıcısından gözyaşları. Anılarını görmek, hatta bizzat o anıları tekrar tekrar yaşamak. Hiç gitmeyecek gibi olan boğazındaki yumruk. Yutkunamamak. Ağlayamamak. Konuşamamak. Arayıp dön diyememek bilmek ki en iyisi bu. Bu durumdan nefret etmek ve sonsuz sessizlik. Çokça sigara. Unutma isteğiyle içilen bira. Sızılan kanepe. Uyanıp yeniden içilen sigara ve bira.
Uzun bir süre sanırım her günümün özeti bu..
