annesinin kızı ne güzel yazmış. büyük bir acının içinde böyle kusursuz bir yazı nasıl yazabildi nasıl gücünü toplayabildi anlamak çok güç. insan birinin yerine koyar kendini üzülürken ne çeşit bir acı hissettiyini hisseder empati yoluyla. evet bu acıyı seninle hissetmiştik ama bu yazı bambaşka yaptı beni ve muhtemelen bizleri. ilk okuduğumda durumu entry girerek bizde acı eklemeyelim mantalitesi vardı yani buraya girilen her entry yara deşmekten farksızdı. yani en azından ben öyle düşünüyordum. ama bu düşüncemin yanlış olduğunu yazını okurken anladım. o kadar güçlü ve dirayetlisin ki buna hayran kaldım. hani yazının başında belirttiğim gibi annesinin kızı. sen kendini büyümedim diye avuturken bir çok insanın yaşayamayacağı bir süreç yaşadın. sen belkide bir çok insandan büyüksün şu anda ve eminim vereceğin kararlarda büyük olacaktır. kendini asla çıkmazda ve kararsız hissetme. dirayetli insanların telkine ihtiyacı yoktur neden yazıyorum ki bunları hayatında başarılar arkadaşım inşallah allah hakettiğin hayatı sana sunar.
