bir aziz, bir azize, saymakla bitmeyen yerli yersiz karakterler, çarpık yargı sistemi, uyuşmuş sözüm ona soylular aromalı okunası bir tolstoy romanı. hani sonlara doğru mala bağlayıp incille düet yapsa da çok sağlam bir tahlil olmuş.(ahah cürete bak, evet bir tolstoy romanı hakkında eleştiri kasıyorum)
özellikle ilk şimşeğin çaktığı mahkeme sahnesi, nehludov'un dark side dan ışığa doğru yönelmesi, -hatta abartıp ayaklarını yerden kesmesi- maslova'nın evlilik teklifine verdiği yanıtın kendince ileri sürdüğü gerekçesi falan acayipti.
velhasıl önyargılı olmadan klasiktir, sıkar siktir et demeden bir göz atmak lazımdır, sonrasında gerekeni kitap yapacaktır rahat olun.
